Discussen zijn geen moeilijke vissen.
Op 23 maart kwamen Annie (De Maesschalck) en Guido (Van Dousselaere) van De Discusvrienden ons “iets” over de Discus vertellen. Zij houden sinds tientallen jaren niet alleen (van) deze vissen, maar slagen er ook in prijswinnaars te kweken, dus mogen we ervan uitgaan dat beiden heel wat expertise in huis hebben.
Bovendien zijn zij de stichters en bezielers van “De Discusvrienden”, een vereniging voor aquarianen met een speciale interesse voor de keizer der aquariumvissen, die tegenwoordig meer dan tweehonderd leden over gans Europa telt.
Annie begint de voordracht met te stellen dat deze vissen niet de onmogelijke vissen zijn, als maar met een aantal eigenheden wordt rekening gehouden. In zijn heimat in Brazilië zwemt de discus rond in de meren en bijrivieren van de Amazonestroom, vooral in witwater en helderwatergebieden. Bij geleidelijke verandering van de waterwaarden verloopt de aanpassing probleemloos. De temperatuur is wel essentieel voor hun welzijn: niet minder dan 28 °C.
Een woordje over de soorten:
de Wildvang
Meest gegeerd, maar ook meest delicaat zijn de Wildvang, in de klassieke indeling in verschillende kleuren te ordenen:
– De Heckel draagt een dikke streep in het midden.
– De ‘bruine’ discus heeft een okerbruine tot rode kleur, enkel in de vinnen komt wat blauwe kleur voor.
– De ‘blauwe’ discus draagt enkele blauwe strepen.
– De ‘Royal Blue’ is volledig doorlijnd en toont alle kleuren die een discus kan dragen. Deze variant is echter niet gericht te kweken.
Tegenwoordig worden door de uitbreiding van de vangplaatsen specifieke varianten genaamd naar de vangplaats bijvoorbeeld de ‘groene’ discus van Lago Téfé die rode puntjes draagt i.p.v. strepen.
De Hybride I
Door selectieve kweek komen de liefhebbers dan tot de 2° groep, de Hybride I, die bestaat uit de oudere kweekvormen bv. De Rood-Turkoise.
Hybriden II
De recentere kweekresultaten horen dan weer in de Hybriden II categorie, veelal in het Verre Oosten gekweekt met voorbeelden als ‘Pigeon blood’ en ‘Marlboro’
De grootte van de discussen
Wat betreft de grootte van de discussen zijn er wel wat cowboyverhalen. Wildvang, gemeten van de neus tot het einde van de staart, wordt tot 15-16 cm, in huishoudtermen: de grootte van een ondertasje. In nakweek is een vis van 20 cm, de doormeter van een dessertbord, een zeer grote vis. Verhalen over vissen die 25 tot 30 cm zouden meten berusten op visserslatijn.
De oudere hybriden kunnen 6 a 7 jaar oud worden, sommige (vroegrijpe) Japanse soorten houden het slechts 2 a 3 jaar uit.
Hoe houden we de discus?
In het huiskameraquarium hoeft hij echt niet in een steriele bak, integendeel, in een goed ingericht en beplant aquarium zal de vis zijn mooiste kleuren tonen. Omdat het een scholenvis is, zijn minimaal 6 stuks noodzakelijk, en met zowat 50 liter inhoud per vis komen we zo tot een minimumgrootte van 300 liter. Bijvissen zoals Dwergcichliden, Corydoras en Altum’s vervolledigen het plaatje.
De techniek
Guido loste dan af met informatie over de techniek. De temperatuur wordt ingesteld op 28 tot 32 °C. Het filter is een zuiveringsstation, één discus vervuilt evenveel als 75 kardinaaltetra’s, dus een goedwerkend, groot biologisch filter met trage doorstroming is nodig. De belichting mag bij voorkeur gedempt zijn en de waterwaarden zijn van secundair belang, dank zij het aanpassingsvermogen is een pH tussen 7.5 en 3 haalbaar.
In de kweekbakken dient een grondige wekelijkse waterwissel noodzakelijk. Het kippen van de eitjes wordt bevorderd door water met een geleidbaarheid van 200 µSiemens.
Regelmatige voedering
Gezonde vissen krijgen een regelmatige voedering, liefst meerdere malen daags, met ruim variatie: levend voer, enchytreeën, diepvriesvoer en goed droogvoer.
Het bijeenbrengen van dieren
Tot slot werd ook de discuspest naar het rijk der fabelen verwezen. Het is zeer belangrijk steeds een goede quarantaine in acht te nemen, omdat elke discus wel beladen is met enkele parasieten of ziektekiemen. Het bijeenbrengen van dieren van verschillende herkomst moet dus met de nodige omzichtigheid gebeuren, ook als de vissen er kerngezond uitzien. Annie raadt hiervoor een geleidelijke introductie aan, a.h.w. een vaccinatiebehandeling. Na de quarantaine en/of de preventieve kuur wordt gedurende 14 dagen geleidelijk, dag na dag meer, water overgebracht van het aquarium naar het quarantainebakje, en dan 14 dagen van de quarantaine naar het eigen aquarium. Op deze manier kunnen verliezen van vissen door sterfte zeer beperkt worden. ( En niet alleen bij discussen!!!)
Ziekten
Als ziekten kent de discus bacteriële infecties van de slijmhuid, donkerkleuring door flagellaten of andere eencelligen in de darm, kieuwwormen, etc.
Bij aankoop letten we op de ronde vorm, gele of rode ogen, die helder staan, en niet uitpuilen, de buikpartij moet gevuld zijn, dus geen messcherpe ruggen, goed (licht) van kleur, en de vis moet nieuwsgierig komen kijken.
De kweek
Tot slot kregen we een uitgebreid verslag over de kweek, hoe dit allemaal in zijn werk gaat, de selectie van een goed kweekkoppel, de eileg, de verzorging en het bewaaieren van het broed, hoe de jongen zich voeden met de slijmhuid van de beide ouders, later aangevuld en vervangen door artemia, bosmiden, daphnia en watervlooien, waardoor ze snel groeien.
En al deze onderwerpen geïllustreerd met mooie dia’s zorgen ervoor dat Annie en Guido de drempelvrees om deze schitterende vissen te houden flink verminderd hebben. In ieder geval weten de leden van Rosaceus nu waar ze terecht kunnen met vragen over de Discus.
Ortwin